Stamtąd po przejściu w stan spoczynku do końca przebywał w świdnickim Domu Księży Emerytów. Zmarł 8 czerwca 2023 r., a uroczystości pogrzebowe odbyły się 7 dni później. Przewodniczył im na cmentarzu parafii katedralnej przy ul. Brzozowej bp Ignacy Dec.
- Jako kapłan przedłużał misję samego Chrystusa, głosił ludziom słowo Boże, sprawował sakramenty święte najczęściej stając przy ołtarzu Pańskim, by uobecniać Najświętszą Ofiarę Pana Jezusa – wspominał biskup senior.
Przypomniał też życiorys zmarłego duchownego, podkreślając jego najważniejsze cechy wyniesione z domu rodzinnego.
Ks. Stanisław Melnik był synem Franciszka i Marianny z domu Kuzków. Urodził się 19 stycznia 1936 r. w Rudnie, woj. lubelskim (ob. diecezja siedlecka). Został ochrzczony 26 stycznia 1937 r. w kościele parafialnym pw. Przemienienia Pańskiego w Rudnie.
Po ukończeniu szkoły podstawowej, w rodzinnej wiosce uczył się w Małym Seminarium Ojców Oblatów w Lublińcu na Górnym Śląsku (1950-1952), a następnie kontynuował naukę w Markowicach, gdzie w 1955 r. zdał egzaminy maturalne. Od razu podjął pracę w kopalni w Gorcach, a dwa lata później zgłosił się do Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, gdzie studiował do 1962 r.
Święcenia diakonatu otrzymał 15 kwietnia 1962 r. z rąk bpa Pawła Latuska we Wrocławiu, a prezbiteratu 24 czerwca 1962 r. z rąk abpa Bolesława Kominka. Jako wikariusz pełnił posługę w: Bystrzycy Górnej, Wabienicach, Trójcy, Wilkszynie, Sobieszowie i Bolkowie.
Jako proboszcz natomiast służył w Różance (1973-1978), Radochowie (1978-1989) oraz Piszkowicach (1989-2009). Za owocną posługę w 2003 r. otrzymał godność kanonika RM.